18 ліпеня ў Сілічах адбылося ўрачыстае адкрыццё IX праваслаўнага маладзёжнага фестывалю "Браты”, які па благаславенні Мітрапаліта Мінскага і Слуцкага Філарэта, Патрыяршага Экзарха ўсяе Беларусі і пры падтрымцы Беларускага рэспубліканскага саюза моладзі ўпершыню праходзіць у нашай краіне.

— Мы з задавальненнем прынялі запрашэнне Беларускай праваслаўнай царквы падтрымаць гэты фестываль, — адзначыў першы сакратар Цэнтральнага камітэта Беларускага рэспубліканскага саюза моладзі Ігар Іванавіч Бузоўскі. — Маладосць, юнацтва — час пошуку сэнсу жыцця. І важна, каб у маладога чалавека быў настаўнік, мудры суразмоўца і пляцоўка для зносін з аднадумцамі. Гэтае мерапрыемства для нас значнае, і думаю, што стэрэатып пра тое, што ў царкву ходзяць толькі пажылыя людзі, будзе паступова разбурацца. Прайшлі тыя часы, калі ў храмы хадзілі толькі бабулі. Сёння праваслаўная вера аб’ядноўвае пакаленні і народы, сцірае палітычныя і нацыянальныя рознагалоссі.

Старт дзевяцідзённаму фестывалю праваслаўнай моладзі быў дадзены ўрачыстым канцэртам. Перад яго пачаткам настаяцель прыхода ў гонар Усіх Святых у Мінску, Протаіерэй Фёдар Поўны зачытаў слова Мітрапаліта Філарэта, звернутае да ўсіх удзельнікаў злёту.

— Дарагія сябры! Дэвізам сустрэчы на беларускай зямлі вы выбралі словы з прытчы: "Верны ў малым і ў многім верны”. Не ўтойваю, што і для мяне яны з’яўляюцца дасканалай формулай асабістай духоўнай бяспекі. Якасці нашай асобы могуць быць складанымі і шматграннымі, нашы творчыя і інтэлектуальныя здольнасці могуць быць вельмі рознабаковымі. Аднак усё гэта можа застацца бясплодным полем ці нямымі руінамі, калі асоба не будзе шанаваць сэнс, чысціню малых спраў і імгненных намераў, — адзначыў у сваім зваротным слове Мітрапаліт Філарэт. — Мне на маім жыццёвым шляху даводзілася адкрываць для сябе новыя землі і новых людзей. Я памятаю радасць гэтых адкрыццяў і падтрымліваю ў сваёй душы агонь любові да ўсіх месцаў майго служэння і паломніцтваў. Веру, што і вы з часам адчуеце, як сагравае гэты агонь у хвіліны смутку і адзіноты, як ён прасвятляе думкі ў гадзіны роздумаў пра лёсы людзей і ў адказныя хвіліны прыняцця важных рашэнняў. І таму я ад усяго сэрца жадаю ўсім захаваць вернасць тым добрым уражанням, таму вопыту сяброўства і даверу, які вы спасцігнеце тут, у Беларусі.

Не магу не падзяліцца з вамі надзеяй на вашы сумесныя малітвы, паломніцтвы і разважанні пра пэўнасць у вялікім і ў малым. Сёння шмат гаворыцца пра прыцягненне моладзі ў царкву і пра неабходнасць самой царквы быць прывабнай для маладых.

Спадзяюся на тое, што вы пацвердзіце маё меркаванне пра пазачасавы і пазаўзроставы характар царкоўнага жыцця, хрысціянскай псіхалогіі і праваслаўнай матывацыі слоў і спраў веруючага чалавека.

— Правілы ў лагеры простыя і адначасова строгія: ніякага алкаголю, тытуню і тэлевізара — толькі сяброўскія зносіны. Праз іх і рэалізоўваецца галоўная задача фэсту: пазнаёміць моладзь з праваслаўнай культурай розных краін. Мы наўмысна не сялілі моладзь  з розных краін у розных кутках лагера. Мы яе "змяшалі”. У лагеры знаходзіцца вельмі цікава, таму што з розных бакоў чуеш і ўкраінскую, і рускую, і беларускую, і малдаўскую гаворку, і розныя песні, — расказала Аксана Шашута.

— Для нас вельмі важна менавіта духоўнае сталенне падрастаючага пакалення, — адзначае айцец Яраслаў. — Звычайна ў дзяцей у такім узросце заўсёды шмат пытанняў. Яны ахвотна сябруюць, перапісваюцца, ездзяць адно да аднаго ў госці. Вось і ў Сілічы многія з іх прыехалі ўбачыцца з сябрамі, з якімі паспелі пазнаёміцца падчас правядзення папярэдніх фестываляў. Тут вельмі прыгожая прырода. У храме пад адкрытым небам гарыць лампада ад Благадатнага агню. Свяшчэннікі праводзяць службы і распавядаюць пра веру нашых продкаў, пра сучаснае праваслаўе, пра непарушны саюз праваслаўных народаў.

Ёсць у фестывалю і свая даўняя цікавая традыцыя: кожны яго ўдзельнік атрымлівае свайго анёла-ахоўніка. Якім чынам? На пачатку  фестывалю кожны яго ўдзельнік цягне з невялікай скрыначкі запіску. На ёй напісана імя і прозвішча чалавека, для якога на час фестывалю ты становішся анёлам-ахоўнікам. У абавязкі анёла ўваходзіць апека рознага роду. Акрамя малітвы за свайго падапечнага, яму можна рабіць розныя падарункі. Але ўсё гэта павінна быць таемным. На закрыцці фестывалю тайна раскрываецца і ўдзельнікі даведваюцца, хто на працягу гэтага часу быў яго заступнікам.

— За некалькі дзён тут можна набыць шмат надзейных сяброў, — кажа ўдзельніца ўжо не адных "Братоў” Юлія Каптур. — Мы маем зносіны не толькі падчас фэсту, але і пасля яго заканчэння: па інтэрнэце, тэлефоне, ездзім адно да аднаго ў госці.

Памылкова думаць, што на фестываль "Браты” прыязджае толькі глыбока веруючая моладзь. Так, яе прыкладна палова ад усіх удзельнікаў. Але для арганізатараў важна, што на гэты фестываль могуць трапіць усе жадаючыя, якія, пазнаёміўшыся з моладдзю з іншых краін, падзяліўшыся з ёй сваімі марамі і перажываннямі, змогуць смела сказаць, што цяпер у іх ёсць браты як мінімум у чатырох краінах.